สำรวจโรงเรียน แม่ฮองสอน
26-27 พ.ค.2561



           กาลครั้งหนึ่งทำดี พวกเราเริ่มทำการสำรวจโรงเรียนขาดแคลนกันอีกครั้ง เมื่อกิจกรรมครั้งก่อนผ่านไป และครั้งใหม่ที่กำลังจะเริ่มต้น ปีนี้เรามีจุดหมายชัดเจนมาก นั้นคือ แม่ฮ่องสอน  พวกเราได้ทำการสำรวจจากแหล่งข้อมูลต่างๆ ทั้งทางโซเชียล และจากคนในพื้นที่ อีกทั้งได้คุยกับทางท่าน ผอ.โรงเรียนโดยตรง จึงได้ทราบข้อมูลที่ค่อนข้างจัดเจน และตรงตามเป้าหมายที่เราพอมีกำลังจะช่วยเหลือได้ เราจึงได้มุ่งไปที่โรงเรียนนี้โดยตรง นั้นคือ โรงเรียนบ้านแม่หลุย อ.สมเมย จ.แม่ฮ่องสอน แต่แค่คุณเพียงเดินข้ามแม่น้ำบริเวณโรงเรียน คุณก็จะข้ามไปอีกหนึ่งจังหวัดแล้ว นั่นก็คือจังหวัดตากครับ ผมนี่ในรอบ 10 นาที ไปกลับ ตาก - แม่ฮ่อนสอนเป็นสิบรอบ ^_____^

          ปลายเดือน พ.ค. เราได้นัดกับทางท่าน ผอ. และได้เดินทางไปดูสภาพทางโรงเรียนจริง และเส้นทางต่างๆ ช่วงนี้ฝนยังไม่มาเต็มที่ การเดินทางจึงไม่ลำบากมากนัก แต่ถ้าฝนตกลงมาจริงๆ ถ้าเป็นรถยนต์ 4x4 ก็สามารถมาได้ไม่ยากเย็นนัก แต่ถ้าอีกเส้นทางนึง  ผมคงต้องไปขอถามท่านรองก่อนนะครับ.... (รอง อบต.) ผู้เชียวชาญในทุกๆด้านที่คุณอยากรู้ 

          พวกเรามาถึงโรงเรียนกันค่อนข้างเร็วครับ ประมาณเที่ยงก็ถึงแล้ว เพราะเรามุ่งหน้ามาที่โรงเรียนนี้โดยตรง นั่งรอนั่งเล่นกันสักพัก ผอ.ก็เดินทางขึ้นมาพอดี ท่าน ผอ.ยังดูหนุ่มแน่นไฟแรงครับ ถือเป็นความโชคดีของโรงเรียนและชาวบ้านที่มี ผอ.ตั้งใจและพร้อมที่จะพัฒนาโรงเรียนและหมู่บ้านไปพร้อมๆกัน  ตอนนี้เกือบจะบ่ายๆ ผอ.ใจดีทำอาหารเลี้ยงพวกเราด้วย ต้องขอขอบคุณมากๆครับ หลังจากทานข้าวเสร็จ เราและทาง ผอ.ก็ประชุมกันเลยครับ เพราะตอนแรก ทาง ผอ.มีธุระจะลงไปข้างล่างเย็นวันนี้  แต่ด้วย ผอ.ชอบๆๆๆๆ เลยไม่ปงไม่ไปละ ขออยู่ต้อนรับเรา และกินข้าวกันเย็นนี้ด้วย ไม่นานท่านรองก็ตามมาสมทบ ท่านเป็นผู้กว้างขวางและเป็นที่ยอมรับของคนที่นี่ และเป็นคนดูแลการสร้างอาคารที่เราเตรียมการสนับสนุน  แน่นอนครับคุยกันยาว  ได้ความรู้มากมายจริงๆ

          ส่วนในเรื่องของรายละเอียดโครงการต่างๆที่เราได้คุยกับทางโรงเรียน  ก็จะมีเขียนไว้อยู่แล้วที่กระทู้ด้านบนเลยนะครับ แล้วเจอกันปลายปีนี้แน่นอน...

ข้อมูลทั่วไปของโรงเรียนบ้านแม่หลุย (5/2561)

          โรงเรียนบ้านแม่หลุย จัดตั้งขึ้นเมื่อปี 2526 สร้างโดยชาวบ้านเป็นอาคารชั่วคราว โดยมีพื้นที่ทั้งหมด 30 ไร่ ตั้งอยู่ที่ หมู่ 4 ตําบลแม่สวด อําเภอสบเมย จังหวัดแม่ฮ่องสอน สังกัด สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาแม่ฮ่องสอนเขต 2 เป็นโรงเรียนขนาดกลาง เปิดทําการเรียนการสอน ตั้งแต่ชั้นอนุบาล 1-3  และชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 – 6  มีนักเรียนทั้งหมด 181 คน มีครู ประจําการ 9 คน พนักงานราชการจํานวน 1 คน และครูอัตราจ้าง 4 คน เป็นชุมชนห่างไกลอยู่ในถิ่นทุรกันดาร และขาดแคลน สภาพของนักเรียนส่วนใหญ่มีฐานะยากจน ขาดแคลนทุนทรัพย์ สภาพอาคารเรียนก็ทรุดโทรม และมีห้องเรียนไม่เพียงพอต่อการจัดการเรียนการสอนเพราะมีห้องเรียนเพียง 6 ห้อง แต่นักเรียนมี 9 ชั้นเรียน ไม่มีอาคารเรียนที่เป็นกิจลักษณะ ไม่มีห้องเรียนที่จะใช้สําหรับทํากิจกรรมการเรียนการสอน อีกทั้งสนามเด็ก เล่นไม่เอื้อต่อการเรียนรู้ของเด็กๆ

          ลักษณะของชุมชนโดยรอบ  เป็นภูเขาสูง ชาวบ้านมีวิถีชีวิตที่เรียบง่ายตามแบบของชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยงโปว์ มีประชากร ๔๓๒ คน ๙๐ หลังคาเรือน และมีหย่อมบ้านแม่บาง หย่อมบ้านแม่หลุยหลวง และแม่หลุยน้อย หย่อมบ้านจือลือเหนือ จอลือใต้ จอลือกลาง หย่อมบ้านสบแม่หลุย ระยะทางค่อนข้างไกลมากรถไม่สามารถไปถึง (ข้อมูล ณ วันที่ ๑ มีนาคม ๒๕๖๑) บริเวณใกล้เคียงรอบโรงเรียนคือ ที่ดินทํากินและไร่ของชาวบ้าน อาชีพหลักของชุมชน คือ ทําการเกษตร ปลูกข้าวไร่ มีทำนาบ้าง พืชเศรษฐกิจคือ กะหล่ำปลี ฟักทอง และ มะเขือเทศ มีเลี้ยงสัตว์ คือ วัว หมู และไก่ เนื่องจาก สภาพทางภูมิศาสตร์ที่ไม่เอื้ออํานวยการในทํา การเกษตรและเลี้ยงสัตว์อย่างอื่น มีประเพณี/ศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่นที่เป็นที่รู้จักโดยทั่วไป ประเพณีมัดมือ ประเพณี แต่งงาน และการเลี้ยงผี

กิจกรรม “กาลครั้งหนึ่งทำดี หลงฮักเมืองน่าน
โรงเรียนบ้านกอกจูน อ.ปัว จ.น่าน
วันที่ 2-4 ธันวาคม 2560


         กาลครั้งหนึ่งทำดี นี่คือกิจกรรมหลักของเราที่  1 ปีมีเพียงครั้งเดียว  แต่ 1 ปีนั้นมันชั่งผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน  เราพี่ๆน้องๆได้กลับมาเจอกันอีก บางคนได้เจอกันมาบ้าง บางคนไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่ปีที่แล้ว  แน่นอนว่า  ด้วยบรรยากาศและความคิดถึงมันจะระบายออกมาในกิจกรรมครั้งนี้แหละครับ ในส่วนของกิจกรรมครั้งนี้ก็เป็นครั้งที่ 3 แล้วครับ กิจกรรม “ กาลครั้งหนึ่งทำดี หลงฮักเมืองน่าน ” โรงเรียนบ้านกอกจูน อ.ปัว จ.น่าน เราจะมอบและรับความสุขไปพร้อมๆกันที่นี่ครับ สิ่งของหลักๆนั้น จะเป็นสิ่งที่ทางโรงเรียนต้องการจริงๆ เป็นประโยชน์ทั้งเด็ก โรงเรียน และหมู่บ้าน  กลุ่มกาลครั้งหนึ่ง ซึ่งเป็นตัวแทนของผู้ใหญ่ใจดีทุกท่าน ที่ร่วมกันบริจากกันมา ทั้งเงิน ทั้งสิ่งของ  เชื่อว่าความสุขไม่ได้เริ่มจากการนำสิ่งของเหล่านั้นมอบให้ทางโรงเรียน  แต่มันเริ่มตั้งแต่การคิดที่จะให้มากกว่า  การแบ่งปันเพียงเล็กน้อย อาจสร้างความสุขให้กับผู้รับอย่างมหาศาล  เพราะเราเชื่อว่าการแบ่งปัน ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามที่เราพอมี มันจะเติมเต็มความสุขให้กับ  "เขาและเรา" พบกับการเดินทางและเรื่องราวดีๆ ที่กำลังจะเริ่มขึ้นต่อจากนี้   มาร่วมเดินทางไปพร้อมๆกันเลยครับ

         ค่ำคืนวันศุกร์ที่ 1 ธันวาคม  เป็นวันที่เรานัดรวมตัวกันเพื่อมุ่งหน้าสู่จังหวัดน่าน เนื่องจากเป็นช่วงวันหยุดยาว การจราจรจึงค่อนข้างหนาแน่นพอสมควร เราจึงนัดกันไกลสักหน่อย โน้นเลยครับ สายเอเชีย บางปะหัน อยุธยา  เพื่อนๆสมาชิกเริ่มถยอยกันมาเรื่อยๆ เนื่องจากค่ำคืนนี้บนท้องถนนรถยนต์ค่อนข้างเยอะ จึงล่าช้ากันไปบ้าง ประมาณเที่ยงคืนสมาชิกก็มากันครบทั้ง 14 คัน พร้อมกับสมาชิก 50 คน ตอนนี้พร้อมแล้วครับ สำหรับการเดินทางมุ่งหน้าสู่จังหวัดน่าน  น้าหมูผู้นำทางเริ่มตั้งขบวน สมาชิกต่อแถวเรียงกันอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย   การเดินทางเป็นขบวนไม่เคยเงียบเหงา เสียงวิทยุสื่อสารยังคงดังขึ้นตลอดเวลา ค่อยกระตุ้นคนขับไม่ให้เหงา และงีบหลับ   เพราะเราเชื่อว่าเมื่อเวลาผ่านไปสักพัก สมาชิกในรถคงคอพับน้ำลายยืดกันหมดแล้ว




การเดินทางกว่าจะถึงโรงเรียนร่วมๆ 800 กิโลเมตร  ในวันแรกนี้เราจึงยังไม่มีกิจกรรมกับทางโรงเรียน เพราะอยากให้เพื่อนๆสมาชิกได้พักผ่อนกันก่อน  รุ่งเช้าอีกวันค่อยมาเริ่มกิจกรรมกัน  เรามาถึงโรงเรียนราวๆบ่าย  3-4 โมง วันนี้พักผ่อนกันเต็มที่ครับ เพื่อนๆสมาชิกช่วยกันขนของที่จะมอบให้กับโรงเรียนลงมารวบรวมไว้ก่อน ที่เหลือก็ทยอยขนของส่วนตัวของตัวเองจับจองพื้นที่สำหรับกางเต็นท์ในคืนนี้  ซึ่งทางโรงเรียนก็จัดเตรียมพื้นที่ไว้ให้เราอย่างดีเยี่ยมครับ อันนี้ต้องขอขอบคุณ ผอ.โรงเรียนมากๆครับ  อีกด้านทางพ่อครัวแม่ครัวก็เริ่มรังสรรค์อาหารแสนอร่อยไว้สำหรับสมาชิกเรา 50 คน รวมทั้งคุณครูด้วย  ต้องถือว่าอาหารค่ำคืนนี้เป็นมื้อพิเศษอีกมื้อเลยที่เดียว  เราไม่ได้ทานข้าวกลุ่มใหญ่แบบนี้มานานมากๆ ต้องขอขอบคุณทีมงานพ่อครัวแม่ครัวสำหรับอาหารมือพิเศษนี้   หลายๆท่านทานข้าวเสร็จก็แยกย้ายเข้านอน  บางส่วนที่นานๆจะได้มาเจอกันสักครั้ง  ก็มานั่งจับกลุ่มคุยกันตามประสาพี่ๆน้อง  บรรยากาศดีๆแบบนี้  มันก็คุยกันเพลินครับ  แต่ก็ไม่ดึกมาก  เพราะรุ่งเช้าเราต้องมีกิจกรรมกันต่อ




อรุณสวัสดิ์ยามเช้า  บรรยากาศเย็นนิดๆลมพัดหน่อยๆ เพื่อนๆเริ่มโผล่หน้าออกมาจากเต็นท์รับแสงอุ่นๆ พอคลายหนาวได้บ้าง  เช้านี้เราก็ไม่ได้รีบร้อนอะไรมากนัก บรรยากาศก็สบายๆ สมาชิกแยกย้ายทำภารกิจส่วนตัว  อาหารเช้าก็ทานกันกลางแดดเลย จากที่อุ่นๆ สายหน่อยก็เริ่มจะร้อนละครับ




          9 โมงเช้า หลังจากที่สมาชิกเก็บเต็นท์เคลียร์พื้นที่กันเรียบร้อย  กิจกรรมสำคัญของเราในวันนี้ก็คือ มอบสิ่งของต่างๆ ที่ได้รับบริจากมาโดยผู้ใหญ่ใจดีที่อยู่เบื้องหลัง  สมาชิกส่วนหนึ่งแยกย้ายกันจัดสรรสิ่งของที่ได้รับมาเป็นส่วนๆ เพื่อให้ง่ายต่อการรับมอบ  อีกส่วนเข้าครัวเตรียมอาหารกลางวันสำหรับเด็กๆ ระหว่างนี้ทางโรงเรียนก็มีการแสดงเพื่อเป็นการขอบคุณเราด้วย  เป็นการฟ้อนรำ 1 บทเพลง สร้างความสุขและเสียงหัวเราะได้ไม่น้อย

สำหรับสิ่งที่เราจะมอบให้กับทางโรงเรียนและชาวบ้าน หลักๆก็จะมีดังนี้

   - เงินสมทบทุนก่อสร้างห้องสมุด จำนวน 100000 บาท
   - ชั้นวางหนังสือจำนวน 10 ชุด
   - ชุดพละ จำนวน 50 ชุด
   - รองเท้าพละ จำนวน 50 ชุด
   - เสื้อกันหนาวสำหรับนักเรียน จำนวน 50  ชุด



          นอกจากนี้ยังมีสิ่งของอื่นๆ อีกจำนวนหนึ่ง เช่น ขนม เสื้อผ้า ข้าวสาร  มอบให้กับชาวบ้านอีกด้วย  อิ่มอกอิ่มใจกันทั่วหน้าครับ ทั้งผู้ให้และผู้รับ  และในระหว่างนี้ในครัวก็กำลังวุ่นกันเลยครับ  ราดหน้าเส้นใหญ่แสนอร่อย  อีกไม่นานก็พร้อมเสริบแล้ว  ผอ.โรงเรียนบอกว่าเด็กๆที่นี่ส่วนใหญ่จะไม่เคยทานราดหน้ากันสักเท่าไหร่ ก็เป็นของแปลกใหม่พอสมควร  แต่สุดท้ายก็ไม่มีปัญหาครับ ตักกันหมดหม้อเลยที่เดียว  น่าปลื้มใจแทนพ่อครัว




          เที่ยงกว่าๆ กิจกรรมทั้งหมดก็เสร็จสิ้นเรียบร้อยครับ ทุกอย่างที่เราตั้งใจไว้ ก็สำเร็จผ่านไปได้ด้วยดี ต้องขอบคุณเพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่าน  ที่ช่วยกันทำกิจกรรมดีๆ ครั้งนี้อย่างเต็มที่  จดจำเรื่องราวอันน่าประทับใจครั้งนี้ไว้  เมื่อเรามาพบกันใหม่ จะได้มีเรื่องเล่าถึงวันวาน..




สุดท้ายนี้ กิจกรรมดีๆที่กล่าวมาทั้งหมดมันจะเกิดขึ้นไม่ได้เลย ถ้าขาดเพื่อนร่วมทางที่ดีและเข้าใจกัน

- ขอบคุณผู้ใจบุญที่อยู่เบื้องหลังทุกๆท่าน
- ขอบคุณสมาชิกร่วมทางทั้ง 50  ชีวิต ที่ทำให้การเดินทางครั้งนี้ลืมความเหงาไปเลย
- ขอบคุณทางท่าน ผอ. และทางโรงเรียนที่อำนวยความสะดวกเรื่องสถานที่พักแรม
- ขอบคุณเด็กๆและชาวบ้านที่สร้างความสุขให้กันและกัน
- ขอบคุณสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นกับกลุ่มกาลครั้งหนึ่งในครั้งนี้
- ขอบคุณภาพถ่ายบันทึกเรื่องราวจาก อั้ม นัท ตั้ม

คืนแรกเพิ่งผ่านพ้นไป กิจกรรมสำเร็จตามเป้าหมาย แต่การเดินทางของเรายังไม่จบ การเดินทางยังมีต่อ ส่วนจะไปที่ไหน ต้องติดตามกันต่อไป...


หมายเหตุ
โดรนของเราได้ทำการขึ้นทะเบียนกับกสทช. ,ทำประกันแผน B plus กับมิตรแท้ประกันภัยและขึ้นทะเบียนผู้บังคับหรือปล่อยอากาศยานซึ่งไม่มีนักบินกับ “ The Civil Aviation Authority of Thailand ”สำนักงานการบินพลเรือนแห่งประเทศไทย หรือ กพท.CAAT แล้ว

สำรวจโรงเรียน จ.น่าน

ในช่วงเดือน พฤษภาคม 2560 ที่ผ่านมา  ทางกลุ่มกาลครั้งหนึ่ง ได้มีโอกาสออกไปสำรวจโรงเรียนขาดแคลน  ซึ่งปีนี้เราได้ปักหมุดไว้ทีจังหวัดน่าน  ทางกลุ่มเน้นท่องเที่ยวและทำกิจกรรมเพื่อประโยชน์ให้แก่สังคมไปพร้อมๆกัน เราได้หาข้อมูลหลักๆไว้ โดนเน้นไปที่ อ.บ่อเกลือ เป็นอันดับแรกๆก่อน เพราะโรงเรียนขาดแคลนจริงๆ และการเข้าถึงค่อนข้างลำบากอยู่ที่นั่น ขุ่นน้ำจอน หมู่บ้านที่ยากในการเข้าถึง รถยนต์ต้อง 4x4 เท่านั้น แล้วยิ่งถ้าเป็นช่วงหน้าฝนด้วยแล้ว 4x4 ก็ไม่อาจแน่ใจได้ว่าจะสามารถเข้าไปถึงได้  แต่ก่อนที่เราจะเข้าไปขุ่นน้ำจอน เรามีโรงเรียนในเป้าหมายที่น่าสนใจอยู่ 2-3 แห่ง ซึ่งทางเข้านั้นอยู่ไม่ไกลกัน นั่นคือโรงเรียนบ้านห้วยโทน และโรงเรียนบ้านห้วยหมี ซึ่ง 2 โรงเรียนนี้อยู่ในเส้นทางเดียวกัน

การเดินทางช่วงนี้ไม่ยากนัก จากบ่อเกลือใช้เส้นทางหลวงหมายเลข 1081 บ่อเกลือ-เฉลิมพระเกียรติ ไปทางทิศเหนือถึงบ้านสะปัน ระยะทางประมาณ 10 กิโลเมตร จะมีทางเลี้ยวขวา ใช้เส้นทางบ้านสปัน-บ้านห้วยโทน ระยะทาง 9 กิโลเมตร  บ้านห้วยโทนกับบ้านห้วยหมีไปทางเดียวกัน แต่จะมีป้ายแยกออกไปอีกที เราเข้าไปห้วยโทนเป็นที่แรก แต่ไม่เจอใครเลย จึงเดินทางออกมาก่อน แล้วมุ่งหน้าไปบ้านห้วยหมีต่อ ซึ่งอยู่ไม่ไกลกันนัก มาถึงที่นี่ก็ไม่พบคุณครู เนื่องจากเป็นวัน ส อ คุณครูลงไปข้างล่าง  เราจึงเดินทางออกมาก่อนเพื่อมุ่งหน้าสู่โรงเรียนเป้าหมายต่อไปนั้นคือ โรงเรียนบ้านขุนน้ำจอน  ออกจากบ้านสปันแล้ว เสี้ยวขวาเส้น 1081 เหมือนเดิมไปสักพักไม่ไกลนัก สังเกตุป้าย หน่วยป้องกันรักษาป่า ที่ นน.26 (บ่อเกลือ) อยู่ทางซ้ายมือ เลี้ยวเข้าไปทางนั้นเลยครับ เป็นลูกรังประมาณ 11 กิโลเมตร ซึ่งค่อนข้างลำบากมากต้อง 4x4 เลยครับ การเดินทางครั้งนี้เราเข้าไปไม่ถึงครับ เข้าไปได้ 8-9 กิโลเมตร ก็ต้องถอยกลับก่อน เนื่องจากเส้นทางข้างในเริ่มจะมีร่องลึกและลื่นมากๆ บวกกับเริ่มมีเมฆฝนกลัวฝนจะตกลงมา ขากลับจะลำบาก และก็เย็นมากแล้วด้วย ถ้ามืดค่ำกลางป่าน่าจะไม่ดี ครั้งนี้ก็เลยตัดสินใจถอยออกมาก่อน เพื่อว่างแผนกันใหม่

คืนนี้เรานอนพักกันก่อนที่ หน่วยจัดการต้นน้ำขุนว้า อ.บ่อเกลือ เพราะว่าเย็นมากแล้ว และอยู่ไม่ไกลจากปากทางที่ออกมาจากขุนน้ำจอน  พวกเราได้ทำการพูดคุยและวางแผนกันใหม่อีกครั้ง โดยหาข้อมูลเพิ่มเติม และเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ อ. ปัว เราจึงได้ทำการติดต่อไปทาง อบต.ปัว และก็โชคดีมากที่ได้ข้อมูลมาตามที่เราต้องการพอดี  เช้าอีกวันเราจึงเดินไปทาง อ.ปัวทันที...

รายละเอียดการเดินทาง โรงเรียนบ้านกอกจูน อ.ปัว

http://www.kanlakang.com/index.php/topic,388.0.html

กิจกรรม "กาลครั้งหนึ่งทำดี ณ อมก๋อย"
ศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขาแม่ฟ้าหลวง บ้านยองแหละ อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่
วันที่ 3-5 ธันวาคม 2559


          กิจกรรม "กาลครั้งหนึ่งทำดี" เป็นกิจกรรมครั้งที่ 2 ของเรา ซึ่งถือว่าประสบความสำเร็จ และผ่านไปได้ด้วยดี ถึงแม้กิจกรรมจะจบไปแล้ว แต่ผมเชื่อว่าความสุข และความประทับใจที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น  มันยังคงอยู่ในมุมหนึ่งของความคิด  เริ่มตั้งแต่การเดินทางจนไปถึงจุดหมาย ด้วยระยะทางร่วม 800 กิโลเมตร กับเวลาร่วม 16 ชั่วโมง  กว่าจะถึงจุดหมาย  ฝั่งหนึ่งเฝ้ารออย่างมีความหวัง อีกฝั่งก็ตั้งใจไปให้ถึง โดยหวังที่จะมอบและแบ่งปันความสุขที่เราพอมีและพอทำได้ "เราเชื่อว่าการแบ่งปัน ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามที่เราพอมี มันจะเติมเต็มความสุขให้กับ  เขาและเรา "   แม้ในวันนี้เราจะถึงจุดหมายปลายทางช้ากว่ากำหนด  ด้วยเส้นทางและปัจจัยอื่นๆ ที่ยากจะควบคุม  แต่เรื่องราวดีๆ กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้

          อมก๋อย คืออำเภอปลายทางของเรา และเมื่อเอ่ยถึงที่นี่ หลายคนจะนึกถึงความลำบาก ความขาดแคลน อาจด้วยเส้นทางที่ยากจะเข้าถึง และปัจจัยอื่นๆ แต่อย่างไรก็ตาม ด้วยความห่างไกลและความยากลำบากของที่นี่  อมก๋อย ยังคงแฝงไว้ด้วยความสวยงามของสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ทั้งที่ต้องเดินทางด้วยเท้า และการเดินทางด้วยรถยนต์ขับเคลื่อน 4 ล้อ  นั่นทำให้เรารู้สึกว่า เราอยากมาที่นี่ การเดินทางสำรวจพื้นที่จึงเกิดขึ้น  เราเดินทางไปหลายที่ จนไปพบกับ ศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขาแม่ฟ้าหลวง บ้านยองแหละ และได้พูดคุยกับคุณครู ทำให้รู้ว่าที่นี่ขาดแคลนสิ่งจำเป็นหลายอย่าง ซึ่งสิ่งเหล่านั้นทางเราก็พอที่จะช่วยเหลือได้  จึงเป็นที่มาของกิจกรรมของเราในครั้งนี้  และไม่ไกลนักจากที่นี่ ก็ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวชื่อดังอีกด้วย  ซึ่งถ้าเป็นนักท่องเที่ยวแนวออฟโรดต้องรู้จักดีแน่นอน นั้นคือ หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยจิโน หลังจากทำกิจกรรมเสร็จเรียบร้อยแล้ว เราจะไปสัมผัสกับสถานที่ท่องเที่ยวชื่อดังแห่งนี้กันครับ

          ค่ำคืนวันที่ 2 ธันวาคม 2559 ค่ำคืนที่หลายๆคน  มุ่งหน้าออกต่างจังหวัดเช่นกันไม่ต่างจากเรา และถึงแม้จะเป็นการเดินทางในช่วงเวลาดึก แต่รถราก็ยังคงหนาแน่น  พวกเรานัดรวมพลกันบริเวณปั้มน้ำมันชื่อดังแห่งหนึ่ง แถวๆบางปะหัน จ.อยุธยา การเดินทางครั้งนี้สมาชิกค่อนข้างมากเป็นพิเศษ ร่วมๆ 60 คน พร้อมกับรถยนต์ 15 คัน  ไม่นานสมาชิกก็เริ่มทยอยกันมาเรื่อยๆ หลังกระบะแต่ละคันเต็มไปด้วยสิ่งของที่พร้อมจะนำไปแบ่งปัน ประมาณเที่ยงคืนสมาชิกก็มากันครบ และพร้อมที่จะออกเดินทางกันจนตัวสั่นแล้ว น้าหมู โครงการหลวง นำขบวนเลยจร้าๆ




          การเดินทางร่วม 5 ชั่วโมงกับระยะทาง 400 กว่ากิโลเมตร จากอยุธยา เช้านี้เราอยู่ที่ อ.เถิน พวกเราแวะทานข้าวเช้ากันที่นี่ และพลขับได้ยืดเส้นยืดสายให้หายง่วง เพราะการเดินทางยังอีกยาวไกลนัก จากตรงนี้จะเป็นเส้นทางลัดเลาะไปตามไหล่เขาผ่านโค้งลาดชัน และคับแคบ ชวนให้เวียนหัว ใครเมารถควรอัดยาตั้งแต่ตัวอำเภอเถินเลยครับ   การเดินทางต้องใช้ความระมัดระวังกันเป็นพิเศษ  วิทยุสื่อสารจึงเป็นสิ่งสำคัญมากๆ เสียงวิทยุดังขึ้นตลอดการเดินทาง คอยแจ้งให้กับสมาชิกที่อยู่ด้านหลัง  ทำให้การเดินทางสะดวกขึ้น กว่าจะหลุดเส้นทางตรงนี้ไป ทำเอาสมาชิกหลายๆท่านหน้าซีดกันเลยทีเดียว  เรามุ่งหน้าสู่ อ.ลี้ ทะเลสาบดอยเต่า และแวะพักที่ตัวอำเภอฮอดกันอีกครั้ง  ช่วงการเดินทางตรงจุดนี้ก่อนถึง อ.ฮอด มีรถเพื่อนสมาชิก 1 คัน มีปัญหาขัดข้องนิดหน่อยกับระบบคลัตซ์  แต่จะว่าไปก็ไม่หน่อยหละครับ ถึงกับต้องยกคลัตซ์กันเลยทีเดียว ต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงซึ่งอาจจะทำให้การเดินทางสู่บ้านยองแหละล่าช้ากว่าที่กำหนด สมาชิกคนอื่นๆ จึงเดินทางล่วงหน้ากันไปก่อน แล้วให้น้ากมลเดินทางตามไปทีหลัง เราเข้าใจกัน การเดินทางจึงดำเนินการไปต่อ ขอบคุณน้ากมลที่เข้าใจ ... (แล้วเรื่องน่าตื่นเต้นของน้ากมลก็เกิดขึ้น... มันมืดตึ้บ  อ้างว้าง  และน่ากลัว  น้ากมลได้กล่าวไว้ )






         เดินทางกันต่อครับ เรามุ่งหน้าสู่ อ.อมก๋อยกันเลย จากตรงนี้ก็อีกประมาณ 120 กิโลเมตร ลัดเลาะไปตามไหล่เขาตามทางริมแม่น้ำ ผ่าน ออบหลวง และสวนสนบ่อแก้ว จากนั้นก็เลี้ยวซ้ายเข้าสู่ อ.อมก๋อย ประมาณบ่ายโมงก็มาถึงตัวอำเภอ แวะซื้อเสบียงกันที่นี่อีกครั้งแล้วก็มุ่งหน้าสู่จุดหมายปลายทางที่บ้านยองแหละ จากตรงนี้ก็เกือบๆ 30 กิโลเมตร เป็นทางลูกรังแล้วครับ เส้นทางต่างจากตอนมาสำรวจมากทีเดียว อาจเป็นเพราะเพิ่งผ่านช่วงหน้าฝนมาใหม่ๆ ร่องถนนค่อนข้างลึกถึงลึกมากๆ ต้องค่อยๆไต่ระดับอย่างระมัดระวังเป็นพิเศษกว่าครั้งที่แล้ว ซึ่งส่วนใหญ่รถสมาชิกในครั้งนี้ก็เป็นระบบขับเคลื่อน 4 ล้อเกือบทุกคัน มีหลงขับ 2 มาหนึ่งคัน แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาครับ ด้วยทักษะของผู้ขับและกำลังของรถ  ทำให้อุปสรรคตรงนั้นสามารถผ่านไปได้อย่างง่ายดาย บางครั้งเขาว่า เสน่ห์ของการเดินทางคือการหลงทาง  น้าหมูไม่เคยทำให้เสน่ห์นั้นจางหาย  เกิดความไม่แน่ใจกับเส้นทางที่ดูแปลกตาไป ทั้งๆที่เคยผ่านมาแล้ว ผมเองก็เช่นกัน แต่ก็ผ่านไปได้ครับ มันเป็นสีสันเล็กๆของน้าหมูครับ และอย่างที่บอกไว้ข้างต้น เส้นทางค่อนข้างลำบากบวกกับรถในขบวนค่อนข้างเยอะร่วม 15 คัน ทำให้การเดินทางล่าช้าไปมากๆ  กว่า 3 ชั่วโมงเราก็เดินทางมาถึง  ศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขาแม่ฟ้าหลวง บ้านยองแหละ  ตอนนี้เกือบๆห้าโมงเย็นครับ คุณครู ชาวบ้าน และเด็กๆมารอเราตั้งแต่บ่ายโมงแล้ว ต่างคนต่างดีใจทั้งผู้รอ และผู้ไปหา






         สมาชิกที่เดินทางมาถึงก่อน เริ่มทยอยขนของลงจากรถ พร้อมที่จะมอบให้กับชาวบ้านและเด็กๆ  สิ่งของบางอย่างได้ทำการขนส่งขึ้นมาก่อนแล้ว เช่น โต๊ะเก้าอี้นักเรียนจำนวน 35 ชุด โดยการประสานงานกับทางคุณครูไว้ล่วงหน้า  สิ่งของต่างๆที่เรานำมาในครั้งนี้เป็นสิ่งที่ทาง ศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขาแม่ฟ้าหลวง บ้านยองแหละ  ขาดแคลนและต้องการใช้จริงๆ หลักๆก็จะเป็น  อุปกรณ์ในห้องครัว เครื่องปั่นไฟฟ้า ชุดเครื่องขยายเสียงพร้อมไมโครโฟน สำหรับประชุมหมู่บ้าน โต๊ะและเก้าอี้นักเรียน ชุดพละพร้อมรองเท้า  ชุดยาสามัญประจำบ้าน  เครื่องอุปโภคบริโภคต่างๆ และสิ่งของอีกมากมาย  ที่เหล่าสมาชิกได้ร่วมกันจัดซื้อมามอบให้กับ ศศช. บ้านยองแหละ เราใช้เวลาอยู่ที่บ้านยองแหละประมาณ 1 ชั่วโมง กับการมอบสิ่งของให้กับทาง ศศช.บ้านยองแหละ โดยมีคุณครูเป็นตัวแทนรับมอบ ยารักษาโรคให้กับชาวบ้าน  สมาชิกส่วนหนึ่งแจกขนมให้กับเด็กๆ ก่อนที่จะมารับชุดพละพร้อมกับรองเท้าคนละชุด บอกเลยว่าบรรยากาศเต็มไปด้วยความสุขและรอยยิ้มทั้งสองฝ่าย ทั้งผู้รับและผู้ให้  ทางกลุ่มต้องขอบคุณผู้ใจบุญทุกๆท่าน ทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ที่เป็นส่วนหนึ่งในการแบ่งปันและมอบความสุขในครั้งนี้

          เราอยากอยู่ที่นี่ต่อครับ ตอนนี้ก็เย็นมาก เกือบจะ 6 โมงเย็นแล้ว พระอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เราจึงต้องรีบเดินทางต่อ เนื่องจากความมืดจะเป็นอุปสรรคและทำให้ต้องเพิ่มความระมัดระวังยิ่งขึ้น คืนนี้เราไปนอนกันที่ หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยจิโน ซึ่งอยู่ห่างจาก ศศช.บ้านยองแหละประมาณ 10 กิโลเมตร  (ย้อนกลับไปทางเดิมที่เรามานั่นแหละครับ)





          เดินทางไปสักพักแสงสว่างจากฟ้าเริ่มหายไป และแทนด้วยแสงไฟจากรถพวกเรา สมาชิกเกาะกลุ่มกันไปไม่ห่างเหมือนตอนมา เสียงวิทยุยังคงดังขึ้นตลอดการเดินทาง และในระหว่างนั้นเสียงวิทยุจากน้ากลมก็แทรกเข้ามา  สมาชิกส่วนหนึ่งดักรอน้ากลมและสื่อสารด้วยวิทยุตลอดเวลา อีกส่วนเดินทางล่วงหน้าไปก่อน เพื่อทำการจัดเตรียมอาหารและตั้งแคมป์ เนื่องจากมาถึงหน่วยก็มืดซะแล้ว  เลยทุลักทุเลไปหน่อย แถมอากาศก็หนาวมากด้วย

          ท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็น รอบข้างตัวเรามืดสนิท เนื่องจากที่หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยจิโนไม่มีไฟฟ้า เราจึงต้องจัดเตรียมในเรื่องของแสงสว่างกันเอง  ไม่นานนักแสงสว่างก็เข้าแทนที่ความมืด ค่อยรู้สึกดีขึ้นหน่อย  มืดๆมันวังเวงชอบกล  สมาชิกส่วนหนึ่งเริ่มจับจองพื้นที่กางเต็นท์  เหล่าพ่อครัวแม่ครัวก็เริ่มรังสรรค์อาหารมื้อค่ำท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็น  เสียงวิทยุยังคงดังอยู่เรื่อยๆครับจากน้ากมล  ไม่นานนักน้ากมลก็มาถึง สีหน้าดูสบายใจขึ้นเมื่อมาสมทบกับพวกเราที่นี่  หลังจากทานข้าวกันเรียบร้อย สมาชิกหลายท่านก็เริ่มทยอยเข้านอน เพราะด้วยอากาศที่ค่อนข้างหนาว และความเหนื่อยล้าจากการเดินทาง หลายท่านที่ยังคงมีเรี่ยวแรงก็นั่งจับกลุ่มพูดคุยกันไป แต่ผมขอตัวไปนอนก่อนหละครับ ฝันดีราตรีสวัสดิ์ ใครเจออะไรก็ไว้เล่ากันตอนเช้านะครับ..






         14 องศา อรุณสวัสดิ์ยามเช้า เมื่อคืนน้ำค้างคงแรงเอามากๆ ความรู้สึกเหมือนฝนตกเลย พื้นดินพื้นหญ้าเปียกไปหมด ม่านหมอกยังคงปกคลุมอย่างหนาแน่น ดูสวยงามไปอีกแบบ  บรรยากาศดีและสดชื่นเอามากๆ สมาชิกเริ่มออกมาจากเต็นท์ เหมือนลูกนกออกจากรัง เพื่อรับกลิ่นไอของธรรมชาติที่คงหาไม่ได้จากเมืองหลวง เมื่อสัมผัสบรรยากาศกันเต็มที่แล้ว สมาชิกก็เริ่มเรียกหาพ่อครัวแม่ครัวกันอย่างพร้อมเพียง ไม่นานเหล่าสมาชิกก็เริ่มช่วยกันรังสรรค์อาหารมื้อเช้า ดูน่ากินทั้งนั้น





        เช้าวันนี้หมอกหนาจริงๆครับ  มองไม่เห็นจุดชมวิวเลย เสียดายมากๆที่เราไม่ได้เจอทะเลหมอกจากจุดชมวิวห้วยจิโน ไม่ได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นดวงโตๆ ไม่ได้สัมผัสแสงอุ่นๆยามเช้า แต่ก็ไม่เป็นไรครับ แค่ได้สัมผัสบรรยากาศแบบนี้ก็สดชื่นแล้ว  ช่วงสายๆเราก็เริ่มทยอยเก็บเต็นท์กัน  แต่ด้วยแรงน้ำค้างจากเมื่อคืน  เต็นท์ทุกหลังยังคงเปียกชื้น แต่ไม่เป็นไรเก็บไปก่อน  เดี๋ยวเย็นนี้ก็ได้ใช้อีกครั้ง





           การเดินทางของเรายังคงมีต่ออีกหนึ่งคืน แต่ว่าจะเป็นที่ไหนนั้น รอติดตามในกระทู้ต่อไปแล้วกันครับ รับรองว่าสวยประทับใจแน่นนอน และอยู่ไม่ไกลจาก อ.อมก๋อย มากนัก งั้นเราเดินทางออกไปตั้งหลักที่ตัวอำเภออมก๋อยกันก่อนละกันครับ...

ต่อภาค 2 ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงแม่โถ : http://www.kanlakang.com/index.php/topic,384.0.html

กิจกรรมดีๆเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้นเลยครับ ถ้าขาดเพื่อนร่วมทางที่ดีและเข้าใจกัน

ขอขอบคุณเพื่อนสมาชิกร่วมทางทั้ง 60 ท่าน  ที่สละเวลามาน่วมสร้างความสุขร่วมกัน
ขอบคุณพลขับทั้ง 15 ท่านที่นำพาพวกเรามาถึงจุดหมาย
ขอบคุณผู้ใจบุญที่อยู่เบื้องหลังทุกๆท่าน
ขอบคุณหน่วยจัดการต้นน้ำห้วยจิโน สำหรับที่พักพิง
ขอบคุณกลุ่มกาลครั้งหนึ่งที่ทำให้พวกเราได้มาพบกัน
ขอบคุณสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นในกิจกรรมครั้งนี้


การเดินทาง

ศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขาแม่ฟ้าหลวง บ้านยองแหละ

จากจังหวัดตาก ให้ใช้เส้นทาง อ.เถิน อ.ลี้  มุ่งหน้า อ.ดอยเต่า อ.ฮอด เข้าสู่ถนนเส้น 108 ผ่านออบหลวง และสวนสนบ่อแก้ว จากนั้นจะมีทางแยกซ้ายเข้าสู่ อ.อมก๋อย เมื่อถึงตัวอำเภอแล้วจะเจอสี่แยก ให้เลี้ยวขวาลอดซุ้มไปทางบ้านนาเกียน เป็นถนนคอนกรีต จากนั้นขับตามทางไปเรื่อยๆ ทางเข้าจะมี 2 ทางครับ ทางแรกเข้าทางบ้านขุนตื่น แต่เราจะเข้าอีกทางครับ จะเลยแยกนี้ไปสักหน่อย ไปทางบ้านนาเกียน จะมีแยกซ้ายมือมีป้ายบอกไปห้วยจิโน เข้าไปสักพักก็จะเจอทางแยกซ้ายอีกทีครับ มีป้ายบอกไปบ้านห้วยจิโน 18 กิโลเมตร เป็นทางลูกรัง จากบ้านห้วยจิโจไปบ้านยองแหละอีก 8 กิโลเมตรครับ ก็จะถึง ศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขาแม่ฟ้าหลวง บ้านยองแหละ

ติดต่อครูเอ๋ 089-554-1576


หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยจิโน

ก่อนถึงบ้านห้วยจิโน จะมีแยกซ้ายเข้าหมู่บ้าน ให้เราออกขวาไปก็จะถึง หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยจิโน ครับ
เบอร์ติดต่อ 093-141-8165


การเดินทางยังคงมีต่อในกระทู้ถัดไป...


         

         

       

          เมื่อเราพูดถึงจังหวัดกาญจนบุรี ผมเชื่อว่าหลายคนต้องรู้จักกันอย่างดี เพราะที่นี่ขึ้นเชื่ออยู่แล้วในเรื่องของแหล่งท่องเที่ยวมากมาย และประวัติศาสตร์ต่างๆที่ลือลั่นมาช้านาน  ด้วยลักษณะภูมิประเทศที่หลากหลาย  สามารถสะกดจิตให้ผู้คนหลังไหลเดินทางมาสัมผัสได้ตลอดทั้งปี   ด้วยความอุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติที่โอบกอดด้วยป่าเขาอันกว้างใหญ่  และตั้งอยู่ไม่ไกลมากนักจากกรุงเทพ  กาญจนบุรีจึงเป็นที่แรกๆที่หลายคนนึกถึง   พวกเราเองก็เช่นกัน  “เริ่มรู้สึกได้กลิ่นไอของป่าเขาขึ้นมาแล้วสิครับ”

ในการเดินทางครั้งนี้นอกจากเราจะเดินทางไปแม่น้ำน้อยแล้ว  เรายังได้เตรียมสิ่งของต่างๆ ทั้งขนม อุปกรณ์การเรียนต่างๆ ไปมอบให้กับเด็กๆที่ โรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนวัดสุธาสินี ต.บองตี้ อ.ไทรโยค และถวายเทียนเข้าพรรษา  พร้อมสิ่งของบางส่วนให้กับทางวัดป่าแม่น้ำน้อยด้วย  ก่อนที่เราจะเดินทางไปสัมผัสบรรยากาศตั้งแค้มป์ริมแม่น้ำน้อยกลางป่าลึก  ลองนึกภาพตามกันเลย  เพราะเรากำลังจะเริ่มออกเดินทางกันแล้ว

กลางดึกคืนวันศุกร์ที่ 1/7/59  พวกเราสมาชิก 24 คน กับปีกนก 10 ตัว ได้รวมตัวกันก่อนที่ปั้มแห่งหนึ่งแถวนครชัยศรี จ.นครปฐม  และก็มีนัดเจอกันที่ไทรโยคอีก 4 ท่าน พร้อมรถอีก 2 คัน  ช่วงนี้ก็กำลังเข้าหน้าฝนพอดี ระหว่างรอสมาชิกฝนก็เทลงมาเรื่อยๆเลย  ประมาณเที่ยงคืนตีหนึ่งสมาชิกเราก็มาพร้อมกันแล้ว  พูดคุยแนะนำเส้นทางกันสักพักเราก็เริ่มออกเดินทางสู่ไทรโยคกันเลย  ถึงก่อนไม่เป็นไร เดี๋ยวเราไปแวะพักนอนกันที่ปั้มไทรโยคกันก่อน

อรุณสวัสดิ์ยามเช้า  สมาชิกค่อยๆออกมาจากรถที่ละคนสองคนเพื่อทำภารกิจส่วนตัว ไม่นานสมาชิกทุกคนก็พร้อมออกเดินทางต่อ ในช่วงเช้านี้เราจะต้องนำสิ่งของต่างๆที่รับบริจาคมาไปมอบให้กับเด็กๆที่ โรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนวัดสุธาสินี นั้นคือภารกิจหลัก  แต่ก่อนไปโรงเรียนเราขอแวะทานข้าวเช้า  และซื้อเสบียงเพิ่มเติมกันก่อนในตัวอำเภอไทรโยค  และอย่างที่เราบอกไว้ข้างต้นว่าเมืองกาญนี้แหล่งท่องเที่ยวเยอะเหลือเกินครับ  ไม่ไกลจากที่เราทานข้าวมากนัก ก็มีสถานที่ท่องเที่ยวขึ้นชื่อที่อยากแนะนำเพื่อนๆให้ลองมาสัมผัสกันครับ  นั้นคือ ถ้ำกระแซ ตรงนี้จะเป็นจุดชมวิวที่มีรถไฟวิ่งผ่านริมหน้าผา และอีกฝั่งก็จะเป็นแม่น้ำแคว  บอกเลยว่าต้องประทับใจ  ถ้ามาเมืองกาญ ใครไม่มาดูมาเห็นเองกับตา  ถือว่าพลาดครับ  ตรงนี้ต้องขอบคุณน้าหมูที่ร้องไห้งอแงอยากมาเห็นครับ  เลยทำให้พวกเราได้ชื่นชมไฮไลท์สำคัญของเมืองกาญ




เอาละครับรู้สึกตอนนี้เริ่มสายแล้วละครับ  เราคงต้องออกเดินทางมุ่งหน้าไปโรงเรียนกันสักที ซึ่งโรงเรียนก็อยู่ไม่ไกลจากตรงนี้มากนักครับ  สัก 20 กว่ากิโลได้  ใช้เวลาไม่นานเราก็มาถึงโรงเรียน  เด็กๆและคุณครูมารอเราอยู่แล้วครับ  ไม่รอช้าสมาชิกเริ่มทะยอยขนของต่างๆ ลงจากรถทีละคันๆ จนหมดและพร้อมที่จะมอบให้กับน้องๆแล้ว  สิ่งของที่เรานำมาก็จะเป็นพวก  อุปกรณ์การเรียนต่างๆครับ  อาหารแห้ง  ขนม  ยารักษาโรค ตุ๊กตา  ฯลฯ  ของเหล่านี้อาจจะไม่ได้มากมายนัก  แตพวกเราก็เต็มใจมามอบให้น้องเต็มที่ครับ หวังว่าเด็กๆคงชอบกันนะ  ต้องขอขอบคุณผู้ใหญ่ใจดีทุกๆท่านเลยนะครับ  ที่ร่วมกันสมทบทุนในการมามอบของให้กับเด็กๆในครั้งนี้ โดนเฉพาะน้องต้น น้องนัท พร้อมเพื่อนๆที่เป็นแกนหลักในการบริจาคของในกิจกรรมครั้งนี้  ก่อนกลับลาจากกัน  ก็ขอเก็บภาพหมู่กับน้องๆและคุณครูไว้ดูยามเหงากันสักหน่อยครับ เอ้าๆ 1 2 3  แซ๊ะ...




 

ตอนนี้สิบเอ็ดโมงกว่าๆได้ กิจกรรมต่อไปของเราก็คือถวายเทียนพรรษา  ที่  "วัดป่าแม่น้ำน้อย"  ครับ  จากตรงนี้ไปก็คงใช้เวลาอีกสักพักใหญ่  เนวิเกเตอร์ หมูร้อยโลเช็คเส้นทางแล้ว  น่าจะไม่มีปัญหามากนัก  น่าจะพอๆๆดึงๆกันได้  แล้วก็มีดึงกันจริงๆ เนื่องจากรอน้องอั้มเป็นยางธรรมดา บวกกับดินค่อนข้างแข็งและลื่น  งานนี้เลยต้องมีฉุดกระชากลากดึงกันนิดหน่อยพอหอมปากหอมคอ เนินนี้เป็นการเตือนเบาๆว่า กลับไปจากทริปนี้ต้องทำอะไรสักอย่างกับสหายคันนี้แล้วละ  เรามาถึงวัดเกือบๆบ่ายสองโมง  วันนี้ไม่มีพระจำวัดอยู่เลย  เราจึงฝากของต่างๆ ไว้กับลูกศิษย์วัดไว้  แล้วก็ไหว้พระสวดมนต์กันนิดหน่อยเพื่อเป็นศิริลงคลแก่พวกเราทุกคน 





เราอยู่ที่วัดนี้กันประมาณสักครึ่งชั่วโมง  ก็เตรียมตัวเดินทางออกจากวัด เพื่อไปจุดแค้มป์ของเรากัน  ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากวัดมากนัก ขับออกไปทางเดิมครับ แต่การกลับออกไปรู้สึกว่าจะไม่ง่ายเหมือนตอนเข้ามาแล้วสิครับ  เจอดินหนังหมูเข้าให้ ยางเดิมๆ เรียบร้อยครับจอดสนิทที่เนินนี้  บางคันก็ขึ้นไปได้หลายคันอยู่ครับ  เราจึงเปลี่ยนเส้นทางสำหรับรถบางคันที่ยังไม่ได้ขึ้นมา  ย้อนกลับไปนิดหน่อยจะมีแยกไปอีกเส้นทางหนึ่ง  มีชาวบ้านแนะนำเรามา  รถที่อยู่ด้านล่างจึงแยกไปด้านนั้น ซึ่งทางนี้ไม่ยากมากครับ ยางเดิมๆผ่านได้สบายๆ แต่ต้องเป็น  4x4 นะครับ มีผ่านธารน้ำด้วย ไม่นานเราก็มาถึงจุดนัดพบซึ่งทีมผมที่มาทางลัดถึงก่อนและรออยู่พักใหญ่  อีกทางที่นำโดยน้าหมูก็ยังไม่มาถึง  เสียงวิทยุสื่อสารทำให้เรารู้ว่าอีกทีมเหมือนจะงานเข้า เรานำทีมเข้าไปดู ไม่นานก็เจออีกทีมกำลังเล่นสนุกกันเลยครับ  หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส่  ตรงนี้เป็นช่วงที่ 2 เส้นทางค่อนข้างลื่น รถไหลออกนอกไลท์กันทุกคัน  จึงต้องออกแรงกันหน่อยช่วยประคองพอถึงจุดปลอดภัยจึงค่อยเร่งกำลังขึ้นเนินไป  และก็สามารถผ่านไปได้ทุกคันแต่ก็จะเหนื่อยกันหน่อย กว่าจะหลุดออกมาได้ใช้เวลาไปเกือบ 3 ชั่วโมงกับระยะทางเพียง 2 กิโลเมตร   ถึงตอนนี้แล้ว  ใครจะอัปอะไรก็รีบทำนะครับ





แค้มป์เราต้องข้ามน้ำ 2 ธารครับ จากปากทางเข้าวัด เลี้ยวขวาออกมานิดเดียวก็จะเจอธารแรก  พอข้ามธารแรกก็วิ่งออกไปทางซ้าย  ไม่ไกลก็จะเจออีก 1 ธาร ขึ้นไปอีกนิดเดียวก็ถึงแค้มป์ของเราในคืนนี้.. ตอนนี้เราถึงแค้มป์กันสักพักแล้วครับ  "แต่เอ๊ะ"  รถเรามีกันกี่คัน?   หันซ้าย  หันขวา  เหมือนมันจะขาดๆหายๆไปคันนึงรึป่าว  เอาแล้วไง วุ่นเลยที่นี้  แต่ยังโชคดีที่ผมเปิดวิทยุสื่อสารไว้  เพื่อนเราคันนี้ก็คงอยู่ไม่ไกลจากเรานี้และครับ  ผมจึงอาสาออกไปตามเอง  แล้วเราก็ไปเจอคันนั้นจอดเหงาอยู่ฝั่งตรงข้ามที่ธารแรก  กับเวลาเย็นๆแบบนี้น้องก๊อปคงชิลหน้าดู 555   ส่งสัญญาณให้น้องก๊อปขับข้ามมา และก็ตามมาสมทบที่แค้มป์จนครบทุกคันและทุกคน  เรามาถึงค่อนข้างช้าเพราะผิดแผนไปหน่อยจากการเดินทาง  คงต้องรีบตั้งแค้มป์กันหน่อย  เหล่าพ่อบ้านก็จัดการกางเต็นท์เรื่องที่พัก  ส่วนแม่บ้านก็จัดแจงรังสรรค์เรื่องอาหารการกิน  มื่อนี้คงเป็นมื้อที่อร่อยอีกมื้อแน่ๆ เพราะทริปนี้เราได้แม่ครัวแสนสวย และตัวพ่อครัวมือดีนำโดยพี่วุฒิ  บอกเลยว่าเด็ดทุกเมนู (ว่าแต่สูตรในขวดกลมนั้นมันมีอะไรมั้งนะ  ช่างหอมหวนเหลือเกิน)





แค้มป์เราครั้งนี้ค่อนข้างดีเลยที่เดียวครับ  เพราะตั้งติดแม่น้ำน้อยเลย  เอาละ  เหนื่อยกันมาพอสมควร มานั่งดื่มด่ำแช่น้ำเย็นๆ ให้สบายใจกันดีกว่า  ปิ่งยางกันริมแม่น้ำเลย  ความสุขแบบนี้ไม่ได้หากันง่ายๆ ต้องรีบตักตวงเก็บเอาไว้   คืนนี้อยู่กันจนดึกพอสมควรเลย  ก็บรรยากาศมันพาไปนี่นา   คุยไปคุยมาจนเพลิน  และแล้วก็มีคนเล่าเรื่องลี้ลับให้ฟังอีกจนได้  ป๋ามืดเมื่อก่อนแกเข้าป่าบ่อย  และแกก็เจออะไรมากมาย  แกก็มาเล่าให้พวกเราฟังตอนประมาณห้าทุ่ม  ทุกอย่างแลดูเงียบ  บรรยากาศได้พอดีครับ  ทีแรกก็คิดว่าขนลุกเพราะหนาว  แต่ไม่ใช่ละ... ฝันดีราตรีสวัสดิ์ครับ  เจอกันตอนเช้า  บรึ้ยยยยย......






อรุณสวัสดิ์ยามเช้า  เช้านี้บรรยากาศดีเหลือเกิน กลิ่นไอธรรมชาติกลางป่าใหญ่นี้ช่างสดชื่นเกินบรรยาย  สูดได้เต็มปอด  แต่เอ๊ะเจ้าติน ทำไมร้องไห้แต่เช้าเลย  ไม่ใช่สิ ร้องทั้งคืนตั้งแต่ตีหนึ่ง  กลางป่าลึกมีอะไรลี้ลับเสมอครับ  ...  วันนี้เราคงต้องกลับกันแล้ว เวลาสนุกๆแบบนี้ผ่านไปเร็วเสมอ  เช้านี้ไม่มีอะไรมากๆครับ  อาหารง่ายๆ กาแฟสักแก้ว  พอแล้ว  เกือบๆสิบโมงเราจึงออกจากจุดแค้มป์ เที่ยวกลางป่าแบบนี้  อย่าลืมเก็บขยะออกมาด้วยนะครับ  แล้วพบกันใหม่ครั้งหน้า.... "กาลครั้งหนึ่ง.. เราจะพบกับใหม่"





ขอบคุณเพื่อนร่วมทางทุกๆท่านครับ  ทั้งใหม่แกะกล่อง และเก่าฝุ่นเกาะ

น้าหมู  เต้ย  พี่หนุน  พี่อ้อน  ก๊อง  พีต้น  พี่ชา  พี่เบียร์  น้องติน  ต้นเซฟ ...... นัท  อั้ม  นัท   ก๊อป  อุ้ม  มิน  บี  โจ้  เก็บออม พี่วุฒิ  แบงค์  หวาน  พี่เกรียง  กบ  พี่มืด

ขอบคุณภาพสวยๆจากเพื่อนสมาชิกทุกท่านด้วยครับ

น้องนัท ผู้ Alert ในการถ่ายภาพ
ท่านเต้ย ช่างภาพสายเมา
พี่ต้น ฝากถ่ายวีดิโอด้วย
กบ ช่างภาพสายบุญ (เราเขียนเอง ต้องดูดีไว้ก่อน)

การเดินทาง


โรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนวัดสุธาสินี จากอำเภอไทรโยคใช้เส้นทาง 6018  เส้นทางอำเภอไทรโยค – ลำสมอ ระยะทางประมาณ 30 กิโลเมตร ลักษณะเป็นทางลาดยาง


การเดินทางไปแม่น้ำน้อย ให้ใช้เส้นทางหมายเลย 323 ผ่าน น้ำตกไทรโยคน้อย ไปถึงประมาณหลังกิโลเมตรที่ 148 ให้สังเกตุจะมีทางเข้าทางซ้ายมือ เป็นทางราดยาง ถนนหมายเลย 3090 ขับไปสักพักเราจะเจอแยกขวามือ เป็นทางโค้งพอดีครับ เข้าไปสักพักเราก็จะเจอด่านตรวจแม่น้ำน้อยครับ  เราต้องแลกบัตรที่นี่ครับ

ทริปนี้กลายเป็นทริปวันหยุดที่ไม่ได้แพลนไว้ล่วงหน้า คือช่วงวันหยุดยาว 5-8 พ.ค. หลายๆคนติดธุระบ้าง แยกย้ายกลับบ้านกันบ้าง แต่ก็มีพี่ในกลุ่มอยู่คนนึง  อยากออกทริปมากๆ ที่ไหนก็ได้ใกล้ กทม นอนสักคืน เน้นออฟโรดนิดๆ และหาที่เล่นน้ำกัน การคอนเฟริมทริปเกิดขึ้นช่วงเย็นก่อนออกเดินทางในวันรุ่งเช้า คิดแล้วไปกันเลย   อ.สวนผึ้ง ราชบุรี  และ  "เขากระโจม" คือคำตอบที่ดีที่สุดในช่วงนั้นครับ  เรานัดเพื่อนๆในวันเสาร์เช้าวันรุ่งขึ้นนั้นเอง ที่แมคโดนัล แถวๆ อ.นครชัยศรี กับรยนต์ 4x4   3 คัน   ซึ่งดูเหมือนสมาชิกน่าจะเยอะพอสมควร แต่กลับกัน เราไปกันแค่ 4 คนเองครับ  ระหว่างขับรถไม่รู้จะคุยกับใครเลย  ก็มันไม่มีคนคุย  ทริปนี้ค่อนข้างชิลๆเรื่อยๆครับ  ไม่ได้รีบร้อนอะไรนัก แค่รู้เป้าหมายแล้วว่าจะไปที่ไหน คำนวนเวลานิดหน่อยทริปมันก็ลงตัว

ช่วงเดือนที่ไปนี้เป็นเดือน พ.ค. ฝนยังไม่เทลงมา  เส้นทางช่วง 10 กิโลเมตรสุดท้ายจึงยังไม่โหดร้ายมากนัก  แต่รถที่จะขึ้นไปได้ยังไงก็ต้องเป็นรถยนต์พวกกระบะ และถ้าเป็น 4x4 ได้ยิ่งดีครับ และยิ่งเป็นหน้าฝน  ก็ต้อง 4x4 เท่านั้น  วันนี้รถเรา 3 คัน 3 ค่าย  อีซูซุ  ฟอร์ด เชฟ เป็น 4x4 ทั้งหมด พร้อมแล้วก็ออกล้อหมุนกันเลย  เป้าหมายวันนี้เราแค่ขับรถชมวิวเส้นทาง และยอดเขากระโจมครับ  เราไม่ได้ค้างคืนบนนี้ เราจะขับรถลงมานอนกันด้านล่าง  เพราอยากหาที่เล่นน้ำกันครับ




เราเริ่มเดินทางออกจากสวนผึ้ง ช่วงประมาณบ่ายโมงครับ ไปตามเส้นทาง 3087 ผ่านบ้านอ้อมกอดขุนเขา และจุดสังเกตุ  ลาทอสคาน่า เลยไปสักนิดก็จะมีแยกทางซ้ายมือมีป้ายบอกอยู่ครับ ขับไปสักสักหน่อย  ก็จะมีแยกขวามืออีกทีครับ  แยกนี้เข้าไปประมาณ 10 กิโลเมตร จะเป็นราดยางช่วงแรก 2-3 กิโลเมตรได้ จากนั้นก็เริมเข้าสู่โหมด 4x4 ในระหว่างทาง 10 กิโลเมตรนี้เราใช้เวลาร่วม 2 ชั่วโมง เนื่องจากหยุดพักบ่อยครับ  เส้นทางค่อนข้างสวยงาม และจุดไฮไลท์ตอนข้ามธารน้ำ  จุดนี้เชื่อว่าหลายคนที่ผ่านเส้นทางนี้ต้องชอบเป็นพิเศษ ช่วงนี้น้ำไม่เยอะครับ  สูงประมาณขอบประตู  เนินสุดท้ายก่อนถึงเขากระโจมจะค่อนข้างชันและยาวหน่อยครับ ช่วงนี้ทางแห้งขึ้นไม่ยากครับ  แต่ถ้าหน้าฝนอาจมีร้องไห้ได้ เรานั่งเล่นบนนี้สักพักครับ จากอากาศร้อนๆแดดเปรี้ยงๆ ก็เริ่มมีเมฆฝนเกาะกลุ่ม และมีละอองฝนลงมานิดหน่อย  พอทำให้อากาศเย็นลงได้บ้าง  ประมาณเกือบห้าโมงเย็นเราก็ลงครับ  เพราะต้องออกไปพักแรมกันที่ที่นึง นั้นคือ บ้านสารธารและขุนเขา ที่นี่มีบ้านพักและจุดกางเต็นท์  ลานกางเต็นท์กว้างและสะอาดมากๆครับ ห้องน้ำเยอะและใหม่มากๆ  และที่สำคัญ ที่นี่ติดธารน้ำ  แช่น้ำกันได้สบายๆเลย โทรสอบถามบ้านพัก 081-9131576 รับรองไม่ผิดหวัง  เส้นทางเข้าไปทางแก่งส้มแมวครับ  เลยเลยห้วยคอกหมูไป และจะมีแยกทางซ้ายมือก่อนถึงแก่งส้มแมว  ไม่ต้องกลัวหลง  มีป้ายบอกตลอดทางครับ


บ้านสารธารและขุนเขา   https://web.facebook.com/profile.php?id=100008389500002&fref=ts